Δούρις

Όνομα ιστορικών προσώπων της αρχαιότητας. 1. Ζωγράφος και αγγειογράφος (τέλη 6ου – αρχές 5ου αι. π.Χ.). Καταγόταν από την Αθήνα. Η υπογραφή του βρέθηκε σε περίπου σαράντα πήλινα ερυθρόμορφα αγγεία, αλλά αποδίδονται σε αυτόν περισσότερα από εκατό. Εργάστηκε στα εργαστήρια του Κλεοφράδους, του Καλλιάδου και του Πύθωνα. Από τα πιο γνωστά αγγεία του είναι ένα κύπελλο με σκηνές σχολείου (Βερολίνο), δύο με οπλισμό πολεμιστών και με τον Οδυσσέα και τον Αίαντα (Βιέννη), ένα με την Ηώ που μεταφέρει το σώμα του γιου της Μέμνονα (Παρίσι), ένας κάνθαρος όπου εικονίζεται η μάχη των Αμαζόνων με τον Ηρακλή (Βρυξέλλες), ένας ψυκτήρας με Σιληνούς, οι οποίοι εικονίζονται ενώ παίζουν και χορεύουν (Λονδίνο). Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και δημιουργικότερους καλλιτέχνες της αρχαιότητας. Η τέχνη του διακρίνεται για την ηρεμία, τη σαφήνεια και την αυστηρότητα του σχεδίου. 2. Ιστορικός (340; – 260; π.Χ.). Καταγόταν από τη Σάμο και ήταν μαθητής του Θεόφραστου. Χρημάτισε για μικρό χρονικό διάστημα τύραννος της πατρίδας του (301 π.Χ.). Μεταξύ των ιστορικών του έργων, από τα οποία σώζονται μόνο λίγα αποσπάσματα, αξίζει να αναφερθεί το Ιστορίαι (γνωστό και ως ΕλληνικάΜακεδονικά), που αποτελεί συνέχεια των Ελληνικών του Ξενοφώντα έως τον θάνατο του Λυσίμαχου, και μία ιστορία του Αγαθοκλέους, τυράννου των Συρακουσών. Έγραψε επίσης για θέματα λογοτεχνίας και μουσικής και υπήρξε ο πρώτος που ασχολήθηκε με την ιστορία της τέχνης. Τα ιστορικά του έργα χρησιμοποιήθηκαν στη ρωμαϊκή εποχή από τον Κορνήλιο Νέπωτα, τον Διόδωρο (ίσως έμμεσα) και τον Πλούταρχο. Ένα από τα αγγεία που φέρουν την υπογραφή του Δούρη, ενός από τους σημαντικότερους Αθηναίους αγγειογράφους του 6ου-5ου αι. π.Χ.